Настройки
Настройки шрифта
Arial
Times New Roman
Размер шрифта
A
A
A
Межбуквенное расстояние
Стандартное
Увеличенное
Большое
Цветовая схема
Черным
по белому
Белым
по черному
Островецкий районный исполнительный комитет
Главная / Новости / Новости района
22.01.2020

Секрет вкуса гервятской тушенки

Гервяцкія тушонкі добра вядомыя не толькі на Астравеччыне, але і далёка за яе межамі. Каб даведацца, як робяць знакамітыя тушонкі, наш карэспандэнт завітаў на мяса-кансервавы цэх КСУП «Гервяты».  На прахадной мне выдалі халат і чэпчык і параілі іх апрануць, як толькі пераступлю парог цэха. Рабочыя праходзяць праз санпрапускнік, пераапранаюцца, прымаюць душ і апранаюць спецвопратку. За чысцінёй і парадкам тут сочаць не горш, чым у аперацыйнай.  Экскурсія пачалася з кабінета начальніка цэха Таццяны Савіцкай, а потым мы ра­зам зазірнулі ў вытворчыя памяшканні. Начальнік  «Для чалавека нічога немагчымага не існуе. Трэба імкнуцца наперад, не сядзець склаўшы рукі, спазнаваць новае – і тады ўсё атрымаецца».  З такім дэвізам крочыць па жыцці дзейсная і энергічная Таццяна Савіцкая, якая тры гады назад змяніла на паса­дзе начальніка мяса-кансервавага цэха КСУП «Гервяты» Валянціна Кулеўскага – ён пайшоў на заслужаны адпачынак. Шмат гадоў жыцця жанчына аддала раённай жыллёва-камунальнай гаспадарцы – працавала начальнікам жыллёва-эскплуатацыйнай службы. Але абставіны склаліся так, што ёй, закасаўшы рукавы – у прамым сэнсе гэтага слова, давялося з нуля спасцігаць зусім іншую, не знаёмую для сябе сферу. І, да слова, дастаткова паспяхова. Адным сказам: * Захочаш нешта зрабіць – знойдзеш тысячу магчымасцей, не захочаш – тысячу прычын.  * Для мяне работнікі – як пальцы на руках: усе родныя, за кожнага перажываю.  * За вытворчым працэсам сачу жорстка – кансервы потым будуць спажываць людзі.  – Я ніколі не шукала лёгкіх шляхоў. Па натуры я такі чалавек: павінна ведаць усе нюансы справы, якой займаюся. З мясной вытворчасцю ніколі не сутыкалася, а тут прапанавалі ўзначаліць мяса-кансервавы цэх. Падумала: чаму б і не?! Няўжо не спраўлюся? Можна сказаць, сама сабе зрабіла выклік. Для чалавека нічога немагчымага не існуе, галоўнае, як да гэтага аднесціся,  – з усмешкай гаворыць Таццяна Пятроўна.  – Не ўтойваю: напачатку было складана. Па-першае – іншая сфера, па-другое – другі калектыў. Каб  асвоіцца на новым месцы, спатрэбілася тры дні. І яшчэ тры месяцы, каб унікнуць ва ўсе нюансы мяса-кансервавай вытворчасці. Цяпер па колеры ці, нават, па разрэзе мяса магу многае пра яго расказаць. У цэху працуе 21 чалавек, і кожнага Таццяна Пятроўна называе паважліва і з любоўю: «мая Уладзіміраўна», «наш Іванавіч». Начальнік цэха ўпэўнена, што любы работнік – незалежна ад пасады і стажу работы – заслу­гоўвае павагі.  – Я радая, што працую ў гэтым калектыве. Калі кіраўнік не любіць сваю работу і не турбуецца пра падначаленых, людзі гэта адчуваюць.  Па характары я запальчывая, часам магу і голас павысіць, але хутка адыходжу. Работнікі ўжо добра вывучылі мой характар, ды і я ведаю, хто чым дыхае,  – падсумоўвае начальнік мяса-кансервавага цэха.  Цэх і яго работнікі Першую партыю кансерваў мясаперапрацоўчы цэх КСУП «Гервяты» выпусціў у 1994 годзе.  Шмат вады за гэты час сцякло: мадэрнізавалася абсталяванне, мяняліся людзі. Толькі рэцэптура гервяцкай тушонкі заставалася нязменнай: усё натуральнае – мяса, тлушч, соль, перац, лаўровы ліст, цыбуля – і ніякіх дадаткаў, узмацняльнікаў смаку – «ешак». Магчыма, у гэтым і ёсць сакрэт. – Гэта наша прынцыповая пазіцыя: рабіць кансервы толькі з натуральных прадуктаў,  – тлумачыць Таццяна Пятроўна.  – Лічу, што толькі дзякуючы гэтаму гервяцкія тушонкі сталі своеасаблівым брэндам нашага краю і палюбіліся жыхарам і гасцям Астравеччыны.    КСУП «Гервяты» выпускае пяць відаў кансерваў: «Ялавічына тушаная вышэйшага гатунку», «Ялавічына тушаная першага гатунку», «Ялавічына рубленая», «Каніна тушаная», «Каша з пярловай крупы з ялавічынай».  У сярэднім за змену ў Гервятах выпускаюць ад двух да чатырох тысяч бляшанак кансерваў, за месяц – 60 тысяч штук. Акрамя гэтага мяса-кансервавы цэх пастаўляе ў фірменныя магазіны гаспадаркі, якія знаходзяцца ў аграгарадках Гервяты і Дайлідкі, паўфабрыкаты, у прыватнасці фарш, мяса: ялавічыну бескасцёвую, філейную, субпрадукты.  На мяса-кансервавым цэху безадходная вытворчасць:  з та­го, што непрыгодна для людзей, робяць корм для хатніх гада­ван­цаў у выглядзе замаро­жаных 20-кілаграмовых брыкетаў. Усе іншыя адходы адпраўляюцца на ўты­лізацыю – іх забі­рае ААТ «Біа­ВастЛіда». Прыблізна раз у квартал каля 10-12 тон засоленых, каб не псаваліся, скур гервятцы здаюць на Бабруйскі гарбарны завод.   Па словах спецыялістаў, на цэх прывозяць жывёл не толькі з гаспадаркі, але і з Астравецкага і суседніх раёнаў, прымаюць і ад насельніцтва. Пасля  ветэрынарнай праверкі яна трапляе ў забойны цэх – адтуль тушку адпраўляюць у халадзільнік, а праз некаторы час – на вытворчасць. На лініі абвалкі мужчыны аддзяляюць мяса ад касцей. Паці­кавілася, чаму яны працуюць рознымі па колеры нажамі. Аказваецца, каб не блытацца: кожныя трыццаць хвілін інструменты стэрылізуюцца. Іван Варабей і Віктар Кішкель аддзяляюць мяса ад касцей Анатоль Сасноўскі спрытна ўпраўляецца нажом Па ленце мяса паступае на лінію жылоўкі, а потым – у мясарубку. У фаршамяшалку дадаюць спецыі – і падрыхтаваны прадукт адпраўляюць на лінію раскладкі. Да слова, бляшанкі напаўняюць мясам уручную. Жылоўшчыца Наталля Рэкець Фарш робіць Святлана Гудзінская Сяргей Русалоўскі закатвае бляшанкі Пасля закаткі іх ставяць у  спецыяльныя кошыкі і пагружаюць у аўтаклаў, дзе некалькі гадзін тушаць.  Потым тушонка адпраўляецца на склад дапрацоўкі, дзе чакае свайго прысуду – лабараторыя павінна даць «дабро» пасля правядзення ўсіх неабходных аналізаў. Пасля станоўчага адказу на кожную бляшанку клеяць этыкетку, партыю адвозяць на склад гатовай прадукцыі, адтуль яна трапляе на прылаўкі магазінаў.  Загадчыца лабараторыі Сняжана Гудайцене Варта адзначыць, што ўся прадукцыя цэха адпавядае патрабаванням і нарматыўным дакументам тэхнічнага рэгламенту Мытнага саюза. Кожная партыя кансерваў і мяса дэталёва правяраецца ва ўласнай лабараторыі, якой з 2008 года загадвае Сняжана Гудайцене.  – Робім мікрабіялагічнае, фізіка-хімічнае, эрганалептычнае даследванні,  – расказвае Сняжана Уладзіміраўна.  – На больш сур’ёзную праверку, напрыклад, на ўтрыманне антыбіётыкаў і таксінаў, мяса адпраўляем у Смаргонь ці Ліду.  Кожны год у цэху абнаўляюць памяшканні, рамантуюць абсталяванне, замяняюць і ўдаска­наль­ваюць састарэлае.  – Я і дома, і на рабоце імкнуся наперад прадугледзець, што і калі трэба адрамантаваць, што можа спатрэбіцца ці зламацца. Таму ў запасе маю і падшыпнікі, і шнэк. Жывёла да нас паступае кожны дзень. Спыненне работы цэха – гэта страты не толькі для нашага прадпрыемства, але і для іншых гаспадарак раёна,  – расказвае Таццяна Пятроўна.  – Ёсць шмат задумак па рэканструкцыі і ўдасканаленні цэха, але на ўсё патрэбны грошы. Ледзь не кожны дзень з’яўляюцца змены ў галіне мясавытворчасці, і нам неабходна не адставаць ад іх. Наш мяса-кансервавы цэх як невялікая фабрыка, дзе ўвесь працэс завязаны на кожным работніку, таму ўсе стараюцца і клапоцяцца пра якасць прадукцыі. А іначай і быць не можа!  Лічбы 73 тысячы рублёў  атрымана выручкі ад рэаліза­цыі прадукцыі за 2019 год з разліку на аднаго работніка цэха – на 25% больш, чым у цэлым па КСУП «Гервяты». Больш за  700 рублёў  складае  сярэднямесячная зарплата за мінулы год. Текст и фото Алёны Ганулич